เมื่อถูกเพื่อนร่วมงานอิจฉา

     แพทย์ ก็อิจฉาแพทย์ด้วยกัน
     นักการเมือง ก็จับคู่อิจฉานักการเมือง
     ไฮโซ กับ ไฮโซ ก็แข่งขันกันสุดฤทธิ์

วิธีการแสดงความอิจฉาเพื่อนร่วมอาชีพหรือร่วมวงการนั้นมีหลายๆ อย่าง เช่น

     •  เอาเรื่องที่เป็นความลับ หรือเรื่องส่วนตัวที่ไม่ค่อยดีของเพื่อนไปขยายให้คนอื่นฟัง แถมใส่สีใส่ใข่ให้เกินความจริงด้วย
 

     •  เอาเรื่องที่คุยกันเล่นๆ ไปเล่าให้คนอื่นฟัง เพื่อหาพวกมาโจมตีเพื่อน
 

     •  หาทางจับผิดมากขึ้น แล้วฟ้องนายหรือฟ้องสังคมให้เพื่อนเป็นคนผิด
 

     •  แย่งงาน แย่งลูกค้า เอาหน้านาย หรือเอาผลประโยชน์เข้าตัวเอง
 

     •  ถ้าอยู่ในวัยเจริญพันธุ์ การแย่งแฟนกันก็พบได้บ่อยๆ
 

     •  แย่งที่นั่งเวลาฟังบรรยายหรือประชุม เพราะอยากให้นายเห็นหน้าตัวเองชัดๆ
 

     •  แย่งที่ยืนเวลาไปรอรับเจ้านายชั้นสูง พยายามเบียดเสียดอยากอยู่แถวหน้าใกล้คนสำคัญไม่ว่าจะยืนหรือนั่ง เบียดเพื่อนเสียกระเด็นไปเลย ฯลฯ

     •  สาเหตุที่อิจฉานั้น เพราะเกรงว่าเพื่อนจะเด่นหรือได้ดีกว่า

     •  ทำให้ตัวเองถูกลดความสำคัญลง


     ซึ่งอาจเป็นความจริงหรือเป็นสิ่งที่เขาคิดเองก็ได้ เขาอาจจะเป็นคนสำคัญมากกว่าเพื่อนที่เขาอิจฉา แต่เนื่องจากเขามีจิตใจอ่อนแอ หรือขาดความรักเพื่อนมนุษย์ เป็นคนพาล เมื่อตัวเองทำได้ไม่ดีสมใจ แทนที่จะยอมรับความจริง พยายามทำความดีให้สุดความสามารถและแสดงความยินดีกับเพื่อนที่ทำงานได้เด่นดี กว่า กลับพาลเพื่อนที่ร่วมอาชีพว่าเป็นสาเหตุทำให้เขาไม่สามารถเด่นได้ดังใจนึก

     เมื่อพบเพื่อนร่วมอาชีพอย่างนี้แล้ว ควรทำอย่างไรดีเล่า? อย่างแรกเลยผมอ่านให้คุณอ่านบทความนี้ก่อน:20 วิธีรับมือเพื่อนร่วมงานจอมป่วน

    ต่อมาผมแนะนำให้อดทน และหาทางเลี่ยงจากเพื่อนแบบนี้เสีย เราคงเปลี่ยนแปลงเขาไม่ได้

     เขามีนิสัย"พาล" อยู่แล้ว คบต่อไปก็เสียเวลา เสียความรู้สึกดีๆ การจะแก้นิสัยคนพาลให้เป็นคนดีนั้นไม่ง่ายหรอก

     มีสุภาษิตจีนกล่าวถึงการคบเพื่อนบอกไว้น่าสนใจ  ว่า

     "จงยอมผิดใจกับสุภาพชน แต่อย่าผิดใจกับคนพาล"

     คุณคงงงๆ ใช่ไหม ว่าทำไมเป็นอย่างนั้น มันน่าจะยอมผิดใจกับคนพาลมากกว่าสุภาพชนอ่านต่อไปซิครับ

     "จงห่างไกลจากคนพาล แต่อย่าแสดงตัวให้เห็นเป็นศัตรู"

     นึกออกแล้วใช่ไหมว่า ไม่ใช่เพียงไม่ให้ผิดใจกับคนพาลเท่านั้น แต่ให้ห่างไกลไปเลย

     ถ้าเราขืนไปขัดใจและแสดงตัวเป็นศัตรูกับคนพาล ผลร้ายจะตามมามากขึ้น

     "คบคนดีควรผ่อนปรน คบคนชั่วควรระวังกวดขัน"

    นั่นก็คือ เราต้องคอยกวดขันตัวเองไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับคนชั่วคนพาล

     เพื่อนพวกนี้ไปไม่ได้ไกลหรอก นิสัยไม่ดีจะแสดงออกบ่อยๆ ทำให้เป็นที่รังเกียจของคนร่วมวงการและคนทั่วไป

     แต่เราก็ควรยื่นเมตตาให้เขาบ้าง จะได้ไม่แค้นใจเขามากนักจนไม่มีความสุข โดยคิดว่าคนขี้อิจฉานั้นเขาก็ทุกข์เหมือนมีไฟอิจฉาอยู่ในอก ร้อนรุ่มอยู่ทุกวัน

     เวลาเขาอิจฉาก็จะมีสารของความเครียดหลั่งในสมอง เช่น อดรีนาลีน และคอร์ติโซน ทำให้หัวใจเต้นเร็วและแรง ความดันโลหิตสูงได้ง่ายๆ เส้นเลือดในสมองแตกได้ง่าย หัวใจต้องทำงานหนักและล้มเหลวได้ง่าย และภูมิต้านทานในตัวก็ลดต่ำลง โอกาสที่เซลล์มะเร็งจะขยายตัวก็มีได้มากขึ้น

     คนขี้อิจฉาอาจไปพบคนพาลที่ก้าวร้าวมากกว่า โอกาสเจ็บตัวก็มีได้มาก

     และจงอย่าลืมมองหาเพื่อนที่ดีๆ ชนิด "มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้าน" เอาไว้บ้าง ชีวิตจะได้ไม่แห้งแล้ง รู้สึกอบอุ่นใจ

     พร้อมทั้งเร่งทำงานและทำความดีให้ปรากฏชัดทั้งสองอย่างต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง  คุณจะโด่งและดังยิ่งกว่าพลุชั้นดี  ผู้ร่วมอาชีพที่ขี้อิจฉาก็จะยิ่งร้อนรุ่มเป็นทวี แทบอกแตกตาย

ที่มา : www.manager.co.th