“พี่ สัปดาห์หน้า มีหยุดวันจันทร์ กับวันศุกร์ ไปรษณีย์ปิดด้วยนะพี่” น้องคนที่ทำงานที่ต้องเกี่ยวข้องกับไปรษณีย์
“แล้วงานจะส่งทันไม๊” ผมถามเพื่อดูว่าเขาวางแผนงาน หรือ คิดอะไรไว้แล้วหรือยัง
“ถ้าทำกันปกติอย่างนี้ไม่ทันแน่ๆ คงต้องทำงานดึกทั้งปลายสัปดาห์นี้ กับ ทั้งสัปดาห์หน้าค่ะ” มาขอทำงานล่วงเวลาชัดๆ
“อย่างนั้นก็อยู่ทำงานให้เสร็จ และส่งให้ทันละกัน แต่ว่าคนรับของนะจะได้ของทันเวลาหรือเปล่า”
“ไปรษณีย์เขาบอกว่า คงได้ช้ากว่าสัก วันนึงค่ะ ทั้งช่วงนี้ และ ตอนช่วงปีใหม่ค่ะ”
“อย่างนั้นก็เร่งงานส่งให้เร็วขึ้นสักวันนึงนะ ถ้าทำได้.. ลองไปคิดมาดูว่าต้องทำอย่างไรนะ”
งานบางอย่างเราก็ไม่สามารถสั่งการให้กับคนที่เกี่ยวข้องได้ทั้งหมด ก็ต้องเร่งงานและจัดการคนของเราเองให้มาก น้องเขาก็ทำตามหน้าที่ มาเตือนด้วยความหวังดี และ เป็นห่วงในเรื่องงานที่อาจจะส่งผลกระทบ จากวันหยุดยาวๆ พนักงานระดับปฏิบัติการที่ดี ควรจะมีมุมมองที่เผื่อไว้ในอนาคตได้ ถึงแม้นจะมาเพื่อขอทำงานล่วงเวลาก็ตาม แต่มุมมองของหัวหน้างาน ก็ยังมองว่าเขามีศักยภาพที่จะเติบโตต่อไป ยิ่งมีการวางแผนการ หรือ มีคำตอบที่ทำให้งานดำเนินไปได้อย่างดีแล้วละก็ ยิ่งจะทำให้มุมมองของเจ้านายนั้น ดีกับพนักงานระดับปฏิบัติการด้วย ความใส่ใจในงานของพนักงานระดับปฏิบัติการจะส่งผลให้กับมุมมองของเจ้า นายอย่างมาก โอกาศก้าวหน้ามีสูงมากกว่า คนที่ทำงานไปวันๆ
“พี่ เดือนนี้ ผมจองหยุดสัปดาห์สุดท้ายของปีนะครับ จะกลับบ้านครับ” ลูกน้องที่อยู่ต่างจังหวัดมาจองวันหยุด
“ได้ แต่งานห้ามค้างนะ” คนนี้ทำงานมาไม่ค่อยเกเรสักเท่าไหร่ อนุมัติละกัน
“ผมจะให้ ลูกน้องผมช่วยสะสางงานให้ในช่วงผมไม่อยู่ครับ ส่วนเรื่องที่เขาทำไม่ได้ ผมจะเข้ามาทำให้ต้นปีหน้าครับ แต่ถ้าพี่มีอะไรเร่งด่วนก็โทรเข้ามือถือผมนะครับ”
ลูกน้องคนนี้ เขาจะทำงานไม่ค่อยค้างสักเท่าไหร่ แต่งานของเขาต้องทำทุกๆวัน ก็เลยน่าเป็นห่วงอยู่บ้างหากต้องหยุดนานๆ คนนี้ เป็นคนสร้างทีมงานที่มีระบบสำรองการทำงาน หรือ สามารถทำงานแทนกันได้ เขาจะสอนและสร้างคนของเขาให้เป็นงาน หรือแม้นแต่เพื่อนร่วมงานที่ต้องติดต่อกัน บางคนยังสามารถตรวจสอบงานของเขาได้เวลาไม่อยู่ นี่เป็นผลบุญของการสร้างทีมงานที่ดีของเขา ผมก็เลยให้เขาหยุดได้อย่างวางใจ แต่ถึงอย่างไรก็ต้องตรวจสอบ น้องที่เป็นมือขวาของเขาอยู่ดีในช่วงวันที่เขาไม่อยู่ เพราะต้องเผื่อสิ่งที่ลูกน้องของเขาตัดสินใจไม่ได้ด้วย ตกลงสัปดาห์สุดท้ายผมก็ต้องห้ามหยุดงานสินะ เฮ้อ
“พี่ค่ะ หนูจะลาพักร้อน แค่ 3 วันนะค่ะพี่” วันต่อมาก็มีลูกน้องเสียงใสๆมาอ้อนอีกแล้ว
“ช่วงวันไหนหละ” ยายนี่ต้องมีอะไรแอบแฝงแน่ๆ เล่นใช้คำแปลกๆกำกวม
“วัน อังคาร ถึง วันพฤหัสหน้า หนะพี่ นะค่ะ” อ้อนจังลูกน้องคนนี้ ไหนดูปฏิทินหน่อย
“คุณน้อง 3 วันของคุณน้องนะ เท่ากับน้องหยุด 9 วันเลยนะจะไปไหน” ก็เล่นหยุดระหว่างกลางของวันหยุดยาวเลย
“ขึ้นภูค่ะ นะค่ะพี่ นานๆหนูจะไปพักผ่อนสักทีนะ นะ นะค่ะ” จะไม่ให้หยุดก็ไม่ได้ วันพักร้อนของน้องคนนี้เหลือเยอะมาก
“แล้วงานที่รับผิดชอบหละ” ผมลองถามเรื่องงานดู
“หนูจ่ายงานให้ลูกน้องเรียบร้อยแล้วค่ะ” โอ๊ย นี่มันวางแผนล่วงหน้าก่อนมาขอเสียอีก คนนี้คุมหลายทีม ทีมละหลายๆคน
“แล้วน้องๆหยุดกันเยอะไม๊”
“หนูให้เขาหยุด ได้ทีมละคนสองคนค่ะ จะมีคนทำงานให้ตลอดค่ะ แต่หนูจัดผังการทำงานให้ทุกทีมแล้วนะค่ะ พี่ไม่ต้องห่วง”
“อะ. อะ. ไปเขียนใบลามา” คนนี้ปิดช่องที่ผมจะถามซะหมดเลย ตอบแบบว่ายังไงก็ต้องอนุมัติอย่างนี้ พูดไม่ออกเลย
“ขอบคุณค่ะ” จากนั้น สาวน้อยคนนี้ก็เดินกลับไปอย่างผู้ชนะ
เดือนนี้วันหยุดก็เยอะแล้ว แถมลูกน้องแต่ละคน ก็เล่นหยุดต่อเนื่องกันอีก เดือนนี้ทั้งเดือนจะได้งานหรือเปล่านะเนี่ยเป็นคำถามที่หัวหน้างานต้อง ตอบกัน น้องคนนี้เป็นหัวหน้างานที่เก่ง งานยาก หรือ มีปัญหาอะไร ไม่ต้องถึงมือผมเลย เขาจัดการได้หมด หรือแม้นแต่การสั่งงานโครงการใหม่ๆ แค่บอกไปคำเดียว เขาก็จะจัดการให้เบ็ดเสร็จเลย ดังนั้น ถ้าเขาจะไปเที่ยว คิดว่า งานก็จะไม่สะดุด แต่ถึงอย่างไร เขาไม่อยู่ ผมก็ต้องอยู่โยงเฝ้า ต้นเดือนก็หยุดไม่ได้อีกแล้ว
การวางแผนงานในช่วงเดือนที่มีวันหยุดเยอะๆ อย่างเดือนธันวาคม นี้นะ ต้องรัดกุม และ ต้องเผื่อการขอลาหยุดจากพนักงานไว้ให้มากหน่อยด้วย แผนงานจึงต้องเผื่อคนที่จะหยุด และ บังคับการหยุดไว้ด้วย เพื่อที่งานจะได้ไม่สะดุดมากนัก น้องคนนี้ทำได้ดี และ จะทำอย่างนี้ประจำ ก่อนที่ผมจะถามด้วยซ้ำ และทีมงานก็แน่นมากๆ มุมมองของผม เขาก็เป็นหนึ่งในตัวตายตัวแทน ของผมในอนาคตเช่นกัน
ผมประสบความสำเร็จก็เพราะลูกน้องส่วนใหญ่ เริ่มมีแนวความคิดเชิงกลยุทธ์มากขึ้น และ มีทักษะทางด้านบริหารมากขึ้น เวลาที่เสียไป 1 ปีกว่าๆกับการฝีกเขา ไม่ว่าทางด้านความคิด มุมมอง การกระทำ และ การสื่อสารของพวกเขา ส่งผลให้วันนี้ผมไม่ต้องกังวลเรื่องวันหยุดยาวๆ พวกเขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องจะลาหยุดไม่ได้ด้วย เราได้ผลบุญกันทั้งสองฝ่าย แต่ถึงอย่างไร ผมก็หยุดยาวๆในเดือนที่น่าพักผ่อนแบบพวกเขาไม่ได้อยู่ดี ต้องเป็นตัวตายตัวแทน เพื่อให้การตัดสินใจกับมือขวาของลูกน้องอีกที พวกลูกน้องที่แสนดีจะรู้ไม๊เนี่ยว่า เจ้านายก็อยากหยุดเหมือนกัน
ที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น จะเห็นว่า ส่วนใหญ่จะขึ้นกับการวางแผนงานของแต่ละคน ในแต่ละระดับการทำงาน คนทำงานปฏิบัติการ ก็จะคิดและทำงานให้มากขึ้น เพื่อจะได้ค่าตอบแทนที่มากขึ้น แต่ก็สามารถสร้างผลงานได้ จากการวางแผน และ การสื่อสารให้เจ้านายรับทราบ ในส่วนของหัวหน้างาน หรือ ต้องติดต่องานกับใคร ก็ต้องวางแผนการทำงานล่วงหน้า เพื่อที่จะขจัดงานที่คั่งค้างนั้น ให้หมดไป หรือ อย่างมากที่สุด ก็เหลือเพียงงานที่ต้องทำด้วยตัวเองเท่านั้น ซึ่งไม่ว่าระดับไหนก็ต้องวางแผนงานทั้งนั้น คนที่สามารถประเมิณเหตุการณ์ในอนาคต จากเหตุการณ์ปัจจุบัน แล้ว วางแผนงาน และ กระทำตามแผนงาน รวมทั้งสือสารให้กับบุคคลที่เกี่ยวข้องได้ทั้งหมดและเข้าใจตรงกัน เพื่อทำให้บรรลุวัตถุประสงค์เท่านั้น ที่จะสร้างผลงานได้อย่างยั่งยืน ยิ่งมีตำแหน่งงานยิ่งสูงเท่าใด การวางแผนงาน ก็ต้องยิ่งรัดกุม และ มีแผนงานย่อยมากขึ้นเท่านั้น แล้วการวางแผนงานใหญ่ๆ และ การวางแผนงานที่ดี เขาทำกันอย่างไร
ที่มา : http://www.bloggang.com
