ปัญหาที่ว่าก็คือ ตัวเองทำงานได้ คิดได้ ชอบทำงาน ขอบแก้ปัญหา แต่หัวหน้ากลับไม่ชอบ ไม่ปลื้ม เรียกว่าไม่เข้าตากรรมการ ประมาณนั้น
กรณีอย่างนี้ไม่ใช่ปัญหา เรื่องผลงาน แต่เป็น เรื่องความรู้สึกของคน บางครั้งเราอาจจะไปทำอะไรแล้ว ทำให้หัวหน้าไม่ปลื้มโดยไม่รู้ตัว หรือไม่ตั้งใจก็ได้ เช่น หัวหน้าบางคนเจ้ายศเจ้าอย่าง ทำงานต้องเป็นขั้นเป็นตอน ต้องรายงานฉันทุกเรื่อง บอกฉันทุกเรื่องก่อนจะตัดสินใจอะไรลงไป ควรเริ่มต้นที่บทความนี้ก่อนวิธีไต่บันไดเป็นลูกน้องเบอร์ 1 ในดวงใจเจ้านายแล้วค่อบกลับมาอ่านบทความนี้ครับ
แต่ลูกน้อง คนที่ทำงาน อาจจะคิดอีกแบบหนึ่ง คือ งานบางอย่างเข้ามาแล้ว เจอปัญหาเฉพาะหน้าแล้วก็ต้องรีบแก้ไข รีบทำงาน รีบตัดสินใจ เพื่อให้งานมันลุล่วงไปได้โดยเร็ว ดีซะอีก งานจะได้ไม่หมักหมม ทำให้เร็วแบบนี้แล้วทำไม่ นายยังไม่ชอบเราอีก อย่างนี้หน้าที่การงานเราคงจะไม่รุ่งแน่เลย
เจ้านายกับลูกน้อง เรื่องของลิ้นกับฟันอยู่ใกล้กัน ต้องมีโอกาสกระทบกระทั่งกันแน่ ๆ ผมเคยผ่านเรื่องราวแบบนี้มาบ่อย ๆ เมื่อหลายปีก่อนโน้น ตอนยังทำงานเป็นลูกจ้างบริษัทต่าง ๆ ทำงานมากว่า 20 ปี มีเจ้านาย หรือหัวหน้า ประมาณ 10 คน จะมีเจ้านายประมาณ 4 คน ที่ผมทำงานแล้วเขาไม่ปลื้ม
เอาเป็นว่าผมขอแสดงความเห็นตามประสบการณ์ และให้คำแนะนำลูกศิษย์ที่กำลังเจอปัญหาคล้าย ๆ กัน อย่างนี้ครับ
1. เอางานตัวเองให้อยู่ก่อนเป็นอันดับแรก หมายความ ให้สร้างผลงาน ให้ได้ตามที่หัวหน้าคาดหวัง หรือต้องการ เช่น เราต้องทำงานให้บรรลุเป้าหมาย หรือKPI ทุกตัว ทำผลงานให้เป็นที่ประจักษ์แก่สายตาของทุกคนว่าเราทำได้จริง
เมื่อผลงานดีซะอย่าง เจ้านายก็จะทำอะไรเราไม่ได้ ใช่เขาอาจจะไม่ปลื้มเราบางอย่าง อาจจะเป็นบุคลิกภาพของเราการแต่งตัวของเรา สไตล์การพูดจาของเรา เขามองว่าเราแข็งไป ไม่ soft ไม่อ่อนโยน หรืออาจจะไม่ชอบสไตล์การทำงานของเราบางอย่าง ก็ไม่เป็นไรครับ
แต่สิ่งสำคัญ เราต้องมั่นใจ แน่ใจนะครับว่า ผลงานเราได้ตามที่เขากำหนด เราทำในสิ่งที่เขาคาดหวังได้ ถ้าทำได้ก็ไม่มีปัญหาอะไร เขาทำอะไรเราไม่ได้ รังแกเราไม่ได้ กลั่นแกล้งเรา จะเอาเราออกจากงานไม่ได้ ก็เราทำงานได้ตามที่เขาต้องการได้ทุกอย่าง
คำแนะนำข้อนี้ก็ คือ ขอให้เรา Focus ในงานเราให้ดี อย่าให้มีปัญหา ถ้าเมื่อใดงานมีปัญหา เมื่อนั้นแหละจะเป็นช่องว่างที่หัวหน้าจะอ้างได้ว่าเราทำงานไม่ได้ตามที่เขาต้องการ แล้วเรื่องมันจะยุ่งกว่านี้แน่ ๆ
2. ลับคมมีดอยู่เสมอ ไม่ว่านายจะชอบเราหรือไม่ก็ตาม เราต้องพัฒนาฝึกฝนตัวเองอย่างสม่ำเสมอ มีโอกาสเรียนรู้ อ่านหนังสือเยอะ ๆ เข้ารับการฝึกอบรมสัมมนา ความรู้อะไรก็ตามต้องขวนขวาย
ต้องตักตวงหาความรู้ใส่ตัว ปรับปรุงทักษะความชำนาญต่าง ๆ ไว้ให้ครบ เช่น คอมพิวเตอร์ ต้องทำให้ได้หลาย ๆ โปรแกรม ภาษาอังกฤษต้องสื่อสาร พูด อ่าน เขียนได้ เอาตัวรอดได้
ถ้ามีโอกาส เรียนต่อในระดับที่สูงขึ้นได้ก็เรียนซะ โลกแห่งการทำงานยุคใหม่นี้ ต้องการ Knowledge Worker
เปรียบเหมือนมีดที่เราต้องลับให้คมอยู่เสมอ (แม้ตอนนี้จะยังไม่ได้ใช้งาน) เวลาจะต้องใช้งานจะได้หั่น สับ ได้เลย คนก็เหมือนกัน เตรียมฝึกฝนตัวเองให้พร้อมไว้ก่อน ถ้าเราเป็นคนทำงานดี ทำงานเก่ง มีความรู้ ความสามารถ ทักษะเพียบ มีหรือที่ไม่มีใครอยากได้ไปทำงานด้วย
คำแนะนำข้อนี้ ต้องการให้ลูกศิษย์เตรียมตัวเองให้พร้อม ถ้าโอกาสมาเมื่อไร เราจะได้ทำได้ทันที เช่น มีหน่วยงานภายในองค์กรต้องการคน เราอาจจะเป็นตัวเลือกหนึ่ง หรือถ้าไม่ชอบงานในองค์กรเดิม ก็ต้องหาองค์กรใหม่ทำ แต่ก่อนจะไปเราพร้อมแน่นะ ทั้งความรู้ ทักษะ และทัศนคติแนวคิดดี ๆ
3. หัดสร้างมิตรภาพดี ๆ กับคนรอบข้าง ทั้งที่ทำงาน เพื่อนร่วมงานในแผนก นอกแผนก ที่บ้าน ญาติเรา เพื่อนเก่าสมัยเรียน เพื่อนใหม่ที่ได้รู้จักกันตอนทำงาน ต้องรักษาสัมพันธภาพดี ๆ เอาไว้ เราต้องให้ใจกับคนอื่นเขาก่อน แล้วเราถึงจะได้ใจคนอื่น
ผมเองเวลาทำงานอะไร ที่ไหนก็ตามเจอคนมาหลายรูปแบบ ดีบ้าง ร้ายบ้างแตกต่างกันไป แต่ก็พยายามสร้างมิตร ไม่สร้างศัตรู แค่มีหัวหน้าหนึ่งคนที่ไม่ค่อยชอบขี้หน้าเราคนหนึ่ง ก็ถือว่าแย่อยู่แล้ว แล้วเราจะไปสร้างความบาดหมางกับคนอื่นอีกทำไม
รู้จักคบคน เลือกคบคนดี คนเก่ง แล้วรู้จักให้คนอื่นก่อน อย่าหวังผลตอบแทน เราทำดีกับเขาก่อน แล้วเราก็สบายใจ คนที่รู้จักเราเขาก็สัมผัสได้ถึงความจริงใจของเรา แล้วเขาก็พร้อมจะเปิดให้เรา
ข้อนี้ก็เป็นการแนะนำให้ฝึกสร้างมนุษยสัมพันธ์กับผู้คนรอบข้าง มีสัมพันธภาพที่ดีกับคนอื่น แล้วเราก็จะกลายเป็นคนที่มีเครือข่าย มีคอนเน็คชั่นที่ดีกับคนดี ๆ ครับ จำไว้นะครับ มิตรภาพที่ดี ไม่สามารถสร้างได้ในวันเดียว ต้องหมั่นดูแล รักษา เพิ่มเติมอยู่เสมอ ๆ
ขอบคุณที่มา: http://www.oknation.net/blog/print.php?id=497029
