อย่าจำกัดความสามารถของตนเอง
"พลังในตัวของมนุษย์ทุคนมีมากมาย"
"แต่สิ่งที่ทำให้ไม่กล้าที่จะเดินหน้า"
"ไม่กล้าที่จะนำตัวเองไปสู่เป้าหมายแห่ความสำเร็จ"
"กระทั่งไม่กล้าฝันแล้วทำให้มันเป็นจริงนั้น"
"ก็เพราะการขีดคั่นความสามารถของตัวเอง"
"จำกัดขอบเขตตัวเองเอาไว้ในวงกลม"
"เป็นวงกลมที่กำหนดและหือนำผู้อื่นมาเป็นข้ออ้าง"
จริง ๆ แล้วความไม่ “กล้า” ต่างหากที่ทำให้เราจำกัดตัวเองไว้และมักจะนำข้ออ้างมาใช้ ส่งผลทำให้ไม่กล้าลงมือที่จะทำสิ่ง ใด ๆ เลย
คำแก้ตัวที่มักจะให้เป็นสูตรสำเร็จในการเป็นข้ออ้าง เพื่อให้ตัวเองไม่รู้สึก “ผิด” ที่ไม่กล้า คือ อ้างว่า “ตัวเองแก่เกินไป หรือ ตัวเองเด็กเกินไป” ข้ออ้างนี้เป็นที่นิยมอันดับหนึ่งทำให้ไม่กล้าที่จะก้าวไปสู่หนทางความสำเร็จ ไม่กล้าที่จะเปลี่ยนงาน หรือทำงานในสิ่งที่ตนเองฝัน อุปสรรคที่จำกัดความสามารถของเรา
ไม่ให้ทำตามใจต้องการนั้น ก็คือการมีแต่คำว่า “แต่” ยกตัวอย่างเช่น “ฉันอยากทำอย่างนี้ แต่ฉันไม่มีเงินพอ” “แต่ฉันไม่มีเวลาพอ” “แต่ฝนมันกำลังจะตก” และอีกหลายข้ออ้างที่นำมาใช้เสมอ ๆ
อย่างที่กล่าวไว้ตอนแรกนั่นน่ะ พลังงานในมนุษย์เรามีมากมายเหลือเกิน ขออย่านำข้ออ้างมาเป็นเขื่อนยักษ์ ที่กั้นพลังงานที่เต็มเปี่ยมในตัวเราเลย
อย่านำคำว่า “แต่” มาใช้บ่อย จนมันสกัดกั้นความสามารถในตัวเราไว้ โกหกตัวเอง หลอกหลอนตัวเอง โดยไม่รู้ตัว
วิธีแก้ที่ดีที่สุด คือ ลงมือทำทันที ทุกอย่างอยู่ที่การลงมือทำของเรา และการมีความ “ตั้งใจ” มีความ “เต็มใจ” ที่จะลงมือทำ จงทำให้เราเชื่อว่ามีความสามารถที่จะทำสิ่งนั้นให้เป็นจริง และลบความกลัวที่อยู่ในใจออกไป
ดังนั้น อย่าจำกัดความสามารถของตัวเราเองเลย จงลงมือทำอย่าง “ตั้งใจ” และ “เต็มใจ” โดยไมมีคำว่า “แต่” มาเป็นข้ออ้าง
ซิดนี่ย์ เจ แฮร์รีส บอกว่า
“แม้เวลา ทำให้ความเศร้าเสียใจเบาบางลงได้ก็จริงอยู่ แต่การเสียใจกับสิ่งที่เราไม่ได้ทำ มันไม่มีอะไรมาปลอบประโลมใจบาง ๆ ของเราได้เลย” เพราะเวลาในชีวิตมีน้อยลง หากเราเร่งลงมือทำ ชีวิตก็จะมีค่าตามที่วาดหวัง
ที่่มา หนังสือเพื่อนกัน ไม่ทิ้งกัน
เวอร์ชัน 2 “ไม่ยอมแพ้ แม้เคยท้อ”
